Bracia Nero i Miguel nie wiedzą o swoim istnieniu. Nie znali nawet własnego ojca do chwili, kiedy napisał do nich list – zaproszenie na własny pogrzeb. Bracia spotkają się więc pierwszy raz na stacji kolejowej, aby przekonać się, że od lat nie zatrzymują się na niej żadne pociągi. Zaczynają wędrówkę przez spieczoną słońcem ziemię Mesety Iberyjskiej. W podróży wspomnienia mieszają się z marzeniami, a śmierć jest jednym z bohaterów opowieści. Jednak prawdziwa podróż to zbliżanie się do siebie nawzajem.

Film w konwencji realizmu magicznego przepełniony absurdem, humorem i melancholią. Nakręcono go jedną kamerą, a ekipa liczyła siedem osób.