W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej „Polityce Cookies”.
Kino: Yasujirô Ozu ‹Tokijska opowieść›
8,00 / 10
Tokijska opowieść
Tôkyô monogatari
Yasujirô Ozu
Kôgo Noda, Yasujirô Ozu
Yûharu Atsuta
Kojun Saitô
Chishû Ryû, Chieko Higashiyama, Setsuko Hara
1953
Japonia
29 X 2010
136 min.
dramat
Wyszukaj produkty powiązane z filmem |
||
|---|---|---|
| Sprzedawca | Format | Cena |
| Skapiec.pl » | (dowolny) | ? |
| Amazon.co.uk » | (dowolny) | ? |
Prowincjonalne małżeństwo wyrusza do Tokio, by odwiedzić swoje potomstwo. Ze strony zamieszkujących niegościnną metropolię krewnych czeka na staruszków wyłącznie chłód, marazm i obojętność. Losy bohaterów stają się dla reżysera tłem kontemplacyjnej opowieści o rozpadzie rodzinnych więzi i powolnym żegnaniu się ze światem.
02 XII 2010 20:43:56 Grzegorz:
Film o dwoistej naturze. Ta jawna opowiadająca o pokoleniowej przepaści i ta ukryta, która powoli dochodzi z czasem do głosu gdzieś tak w momencie gdy umiera stara kobieta. To właśnie ta część ukryta, niewysłowiona, stanowi o wielkości tego filmu będąca buddyjką kontemplacją wszelkiego istnienia, nie tylko człowieka lecz w ogóle wszechrzeczy. Sam rytm filmu, konsekwentnie powolna narracja posiada intelektualną wartość bo imituje płynący czas sam w sobie, niezależny od bohaterów wrzuconych w świat. Czy istnieje inny film, który lepiej oddaje istotę heideggerowskiego terminu "bycia-ku-śmierci"?