Info zespołu:

Powstanie Warszawskie to zjawisko tak bardzo osobliwe, że trudno przypisać mu jakiekolwiek analogie. Dla nas - bez względu na różnorodne kontrowersje, które ten temat powoduje - jest to okres historyczny przede wszystkim przesycony romantyzmem.

Postanowiliśmy napisać płytę o owym czasie, czasie prób człowieczego morale. Bestialstwo kontra uniesienie młodzieńczej odwagi, przyjaźni, współistnienia w warunkach tak dalece ekstremalnych, że niemożliwych do pełnego odczucia przez nas - ludzi teraźniejszości. Jedyne co możemy to iść drogą wyobraźni.

Powstanie Warszawskie to płyta-słuchowisko złożona z 10 kompozycji, których najważniejszym zadaniem jest pokazanie poprzez dźwięki owego świata. Układ płyty oraz aranżacje utworów odpowiadają realiom historycznym, które miały bardzo duży wpływ na nasze tworzenie. Postaraliśmy się aby scenariusz przedstawiał się dokładnie tak jak faktyczne zdarzenia owych dni. Chcielibyśmy, aby słuchacze poczuli choć namiastkę tamtych emocji.

Opisy utworów:

1. 1939/Przed burzą - ostatnie dni lipca 1944. Niemcy wycofują się na zachód, front wschodni u wrót Warszawy, Komenda Główna AK podejmuje decyzję o wybuchu powstania. Klimat milionowego miasta w przededniu wielkich wydarzeń, które miały zniszczyć całe miasto i jego dorobek kulturalny. Zbliżający się front - Czerwoni podchodzą od strony wschodu, przemówienie gubernatora Fischera i reakcja na nie społeczeństwa polskiego. Opór społeczeństwa w czasie okupacji hitlerowskiej trwał niemiłosiernie długo, ale potem, pod koniec lipca 1944, gazeciarz informuje o nieudanym zamachu na Hitlera, przez główne arterie przelotowe miasta przesuwa się masa zmęczonych żołdaków niemieckich, słychać podchodzący stopniowo front radziecki. W serca wstąpiła nadzieja. Polacy czekają na sygnał.

2. Godzina W - 1 sierpnia 1944. Dzień rozpoczął się w godzinach rannych, gdy w miasto ruszyły łączniczki z rozkazem ogłoszenia godziny wybuchu powstania. Pierwsze strzały, pierwsi zabici. Walka. Żołnierze-harcerze z batalionu Zośka jadą tramwajem na swoją podstawę wyjściową na Woli, widzi się setki młodych ludzi zmierzających na wytyczone rozkazami placówki. Gdzieniegdzie słychać strzały przedwczesnych potyczek z Niemcami. Zbliża się 17.00.

3. Barykada - 3 - 11 sierpnia 1944. Pododdziały batalionu Zośka walczą na Woli. Niemieckie natarcie na barykadę przez bataliony Dirlewangera. Atakujące hordy faszystów i nasze Szare Szeregi (Grupy Szturmowe), które dzielnie odpierają ataki. Zbliża się nieunikniona klęska Woli i systematyczne wycofywanie się powstańców na Stare Miasto.

4. Zrzuty - (14 sierpnia 1944) minimalna pomoc dla walczącego miasta niesiona z lotnisk włoskich przez zachodnich aliantów. Lecą nieliczne bombowce transportowe z uzbrojeniem i żywnością dla walczących.

5. Stare Miasto - druga połowa sierpnia 1944. Piekło Starego Miasta. Niemcy systematycznie zacieśniają morderczy pierścień wokół powstańców, jednak opór trwa nadal. Ciągły ostrzał, ataki, bombardowania. Z batalionu Zośka zasypało w podziemiach jednej z kamienic prawie cały pluton Sad, a parę dni potem całą kompanię Giewonta z tegoż batalionu. Ludność cywilna domaga się dostępu do włazu, ale wyjść kanałami może tylko wojsko i nieliczni ranni.

6. Przebicie do Śródmieścia - ranek 31 sierpnia 1944, próba przebicia górą ze Starego Miasta do Śródmieścia. Udało się małej grupie z Kedywu KGAK przedrzeć się przez stanowiska niemieckie, udając Niemców. Śmierć majora Jana i postać Andrzeja Morro. Cały tragiczny dzień kompanii Rudy batalionu Zośka uwieńczony udanym przebiciem do powstańczych barykad Północnego Śródmieścia.

7. Czerniaków - połowa września 1944, odziały Kedywu KGAK płk Radosława walczą zaciekle o utrzymanie przyczółka nad Wisłą. Mało wydajne desanty Berlingowców. Beznadziejne zaopatrzeni, odcięci trwali Zośkowcy na przyczółku.

8. Hitlerowcy - wojska 9 Armii w walkach z Powstańcami.

9. Kanały - oddziały osłonowe schodzą do kanału - ranek 19 września 1944. Ostatni obrońcy Czerniakowa schodzą do kanału. Finał dramatu umęczonej dzielnicy. Zostaje tylko nieliczna grupa osłonowa batalionu Zośka, która trwa na przyczółku do końca.

10. Koniec - upadek powstania.