Drugi krążek uroczej Szwedki, która oczarowała świat wydanym w 2008 roku debiutem „Youth Novels”. Muzyka na tej płycie została opisana jako postmodernistyczny pop. W podobnym kierunku, obejmującym elementy elektro, popu, soulu, indie rocka, folku i hip-hopu, idzie jej kolejne wydawnictwo. Z tym, że na nim dźwięki podane są z większą nutą melancholii. Wszystko przez to, że po ukazaniu się debiutu Lykke Li poświęciła się przez dwa lata promowaniu krążka, co miało pewien wpływ na rozpad jej związku. Pocieszenie Szwedka znalazła w USA. Najpierw eksplorowała uroki Nowego Jorku, potem przeniosła się do Los Angeles i tam rozpoczęła pisanie piosenek na „Wounded Rhymes”. Wcześniej zagrała też w mrocznym, pokręconym filmie „Solarium”, który nakręcił jej przyjaciel, Moses Berkson. W słonecznej Kalifornii powstało kilkanaście piosenek, w których słychać echa Leonarda Cohena, Neila Younga, Velvet Underground, a także „Nancy Sinatry pod działaniem pejotlu”. Całość Lykke Li nagrała w Szwecji. Pobrzmiewają na krążku echa lat 60., szybujące klawisze, żeńskie chórki, dudnią transowe bębny. O brzmienie, podobnie jak w przypadku „Youth Novels”, zadbał w sztokholmskim studiu Bjorn Yttling z formacji Peter, Bjorn & John. Lykke Li swoją drugą płytą udowadnia, że zalicza się do tych artystek z obszaru muzyki popularnej, które mają niesamowitą wyobraźnię jeśli chodzi o melodie i wyjątkowe wyczucie stylu. Szwedka głosem potrafi tak tęsknie wzdychać, że każdy wpadnie w refleksyjny nastrój. Umie też śpiewać niczym mała kokietka, sprawiając radość i dając zastrzyk pozytywnej energii. Nie obcy jest jej też krzyk. Lykke Li świetnie żongluje emocjami, a jej największą zaletą jest operowanie kontrastami. „Youth Novels” wyniósł Szwedkę na wyżyny, umożliwiając występy na tak renomowanych festiwalach, jak Coachella i Lollapaloozza, czy pojawienie się w programie Conana O’Briena. Nie ma żadnych wątpliwości, że „Wounded Rhymes” to kolejny pewny krok na drodze do światowej sławy. Pochodząca z artystycznej rodziny Li Lykke Timotej Zachrisson, która urodziny obchodzi 18 marca, zasłynęła najpierw w Internecie. Jesienią 2007 roku opublikowała na swoim profilu w serwisie MySpace piosenkę „Tommorow”. Rozpętała ona burzę wokół utalentowanej szwedzkiej artystki (Lykke poza śpiewaniem potrafi także świetnie tańczyć i pracowała jako tancerka w telewizji). Potem przyszła znakomita EP-ka „Little Bit”, a następnie kolejne sukcesy, jak choćby zamieszczenie kawałka „I’m Good I’m Gone” w grze „FIFA 09” oraz numeru „Possibility” na soundtracku do filmu „Zmierzch: Księżyc w nowiu”.