Rok 1920, Paryż. Tytułowy Nadsamiec postanawia udowodnić tezę o niewyczerpalności ludzkich sił, bijąc na gruncie erotyki eksperymentalnej rekord odnotowany przez starożytnego mędrca Teofrasta, wynoszący 70 razy z rzędu. Na drugim planie – choć nie jest to żadną miarą plan pośledniejszy – rozgrywa się obłąkańczy wyścig kolarskiego kwindemu (jego uczestnicy zostali poddani sterydowej kuracji, dającej im nadludzką moc) z pociągiem ekspresowym na trasie Paryż–Irkuck–Paryż.

Wyścig wygrywa jednak tajemniczy cyklista, którego niezmordowana krzepa nie potrzebuje ni chemicznego, ni metafizycznego wspomagania.