Książka świadomie nawiązuje do „Księgi dżungli” Kiplinga, a postać głównego bohatera do Mowgliego, chłopca wychowanego przez wilki.

Akcja powieści rozgrywa się w miejskiej dżungli Moskwy i jej nędznych przedmieść, gdzie koczują bezdomni. Romoczka, czteroletni chłopiec, porzucony w opustoszałym domu przez matkę i wujka nie mogąc wytrzymać zimna i głodu, wychodzi na mroźne ulice, by znaleźć cokolwiek do jedzenia. Nikt nie interesuje się samotnym czterolatkiem, wałęsającym się po mieście. W końcu chłopiec przyłącza się do trzech psów i idzie za nimi do ich legowiska piwnicy pod opuszczonym, zrujnowanym kościołem, gdzie, jak na ludzkie dziecko, panowały straszliwe warunki.

„Wychowany wśród psów” to wielowymiarowa powieść o naturze ludzkiej i zwierzęcej, o niewyraźnych granicach między tymi dwoma światami, o niepewnych wyznacznikach zwierzęcości i człowieczeństwa. Ukazuje specyficzny obraz moskiewskiego społeczeństwa, przy którym życie psiego stada wydaje się wzorem solidarności. Autorka wystrzega się wszakże taniego moralizowania. Wielką zaletą książki jest bogaty, wyrafinowany język, którym opisuje nieskomplikowane z pozoru życie bohaterów.