Debiutancka powieść krakowskiej autorki o doskonałym słuchu językowym, wyrazistym stylu i znakomitym warsztacie pisarskim.

Opowieść, poprowadzona od czasów wojny po współczesność, o polskiej rodzinie jakich wiele: wprawdzie nie patologicznej, ale nie dającej szczęścia i poczucia bezpieczeństwa, w której małżeństwo to więzienie o zaostrzonym rygorze, a dom rodzinny to codzienny teatr absurdu, wrzasków, modłów i kotletów schabowych. Świetnie podpatrzona polska codzienność, opisana w niecodzienny sposób w sugestywnych, zaskakujących scenach – obrazach, które składają się w historię dorastania i sposobów na obronę przed światem.