Stanisław Ignacy Witkiewicz, szalony artysta. Przystojny, mroczny, ciemnooki, narkotyzujący się, w otoczeniu pięknch kobiet. Kwintesencja ekstrawagancji, symbol artyzmu w kolorowych swetrach i getrach – koloryt postaci Witkiewicza wciąż pozostaje atrakcyjny. Z drugiej strony – tytaniczny artysta, którego życie wypełnione było mrówczą pracą twórczą. Wydaje się, że to postać dobrze znana, jednak tym, kogo nie trzeba nikomu przedstawiać jest – jak to często w przypadku sławnych postaci bywa – nie tyle rzeczywisty człowiek, ile zbudowany wokół tych wyrywkowych haseł stereotyp. Ta biografia jest próbą polemiki z utrwalonym i uproszonym obrazem Witkacego.