Rogera II (1095–1154) znamy przede wszystkim jako bohatera opery „Król Roger”, skomponowanej przez Karola Szymanowskiego do libretta Jarosława Iwaszkiewicza. Dzięki książce francuskiego historyka Pierre’a Aubé możemy poznać życie i działalność owego króla Sycylii (od 1130 roku, w latach 1105–1150 hrabiego) i księcia Apulii (od 1128 roku), który zjednoczył księstwa normańskie w południowej Italii (Apulię, Salerno, Neapol, Kapua) i zorganizował silne, scentralizowane państwo, a w swej stolicy, Palermo, stworzył ośrodek kultury oraz nauki, gdzie krzyżowały się wpływy łacińskie, bizantyńskie i arabskie.