Książka jest swoistą kontynuacją, rozwinięciem i zamknięciem problematyki związanej z zaangażowaniem Wielkopolan w walkę o niepodległość w czasach zaboru, podjętej we wcześniejszych publikacjach Marka Rezlera: „Powstanie wielkopolskie 1918-1919” oraz „Wielkopolanie pod bronią 1768-1921”. Autor przedstawił specyfikę wielkopolskiej drogi do niepodległości, odmiennej niż w pozostałych zaborach, a co najważniejsze – skutecznej. Główną część książki stanowi prezentacja sylwetek ludzi szczególnie zasłużonych w pracy organicznej i walce zbrojnej tego czasu, a także próba zaprezentowania biografii zbiorowej polskich działaczy w zaborze pruskim. Autor dokonuje też zupełnie nowej oceny przyjmowanych dotąd metod walki o wolność z punktu widzenia ich racjonalności i osiągniętych celów.