Widzę Fredrę najpierw jako ułana, potem dopiero jako komediopisarza, co zresztą zgodne z chronologią. Wykorzystując w „Trzy po trzy” pamiętnikarską konwencję, dał więcej z siebie bezpośrednio niż w „Panu Jowialskim” czy „Zemście”. Dlatego ułańskie opowieści Aleksandra Fredry należy traktować równie poważnie. Jest on bowiem postacią historyczną. To znaczy uczestnikiem i świadkiem historii, w żadnej mierze jej twórcą. Dobry oficer napoleoński, obywatel ziemski udzielający się w życiu publicznym.— Tomasz Łubieński

Nowe wydanie na podstawie Dzieł zebranych A.Fredry (PIW 1976) wzbogacone ilustracjami.