„Zegar światowy” zawiera 1440 mikrohistorie, które rozgrywają się na całym świecie w ciągu jednej minuty. Książka zainspirowana jest fikcyjną recenzją Stanisława Lema „Jedna minuta”, zamieszczoną w zbiorze o znaczącym tytule „Biblioteka XXI wieku”, oraz „Chronostychem na 1998 rok” („Chronogram for 1998”) Harry’ego Mathewsa. Opisując „Jedną minutę” w 1982 roku, Lem zaznaczył, że jest to stuprocentowy bestseller i że gdyby ta książka nie powstała, należałoby ją wymyślić. Opisana przez polskiego autora SF ponad trzydzieści lat temu książka ujrzała światło dzienne w 2013 roku w USA.

Oparty na pomyśle Lema „Zegar światowy” Nicka Montforta skupia się na industrialnym podejściu do czasu, opowiadając o banalności doświadczanej przez ludzi na całym globie. Tekst został wygenerowany w Pythonie na bazie kodu, przy użyciu zewnętrznej aplikacji ze strefami czasowymi. Polski przekład ukazuje się w 2014 roku w serii Liberatura, która zawiera już dwie książki o równie globalnym charakterze – „Finneganów Tren” Jamesa Joyce’a w tłumaczeniu Krzysztofa Bartnickiego i „Życie instrukcja obsługi” Georgesa Pereca w tłumaczeniu Wawrzyńca Brzozowskiego. „Zegar światowy” to książka-eksperyment, i podobnie eksperymentalne okazało się tłumaczenie kodu i generowanie polskiej wersji w Pythonie, czego podjął się Piotr Marecki.