„Opowieści niepokojące” Josepha Conrada to utrzymana w klimacie psychologicznych „dreszczowców” książka opisująca zagrożenia czyhające na jednostkę ze strony sił, których nie jest ona w stanie zrozumieć, zanim jest już za późno…

Ich akcja rozgrywa się w różnym miejscu i czasie: od XVIII-wiecznej Francji, przez kolonialną Afrykę i Archipelag Malajski, po londyńskie salony. To wnikliwe studium ludzkiej natury i nieuchronności ludzkiego losu. Tytułowy niepokój bierze się ze świadomości skutków zderzenia z nowoczesnością, rozumianą jako zerwanie tradycyjnych więzów człowieka z otaczająca go kulturą, ludźmi i wynikającego z tego zagubienia tożsamości. Conrad jawi się nam jako wnikliwy obserwator i analityk, przekazujący swoje refleksje w atrakcyjnej formie.

„Opowieści niepokojące” – pierwsze utwory Conrada to znakomita uwertura do jego największych arcydzieł, jak „Lord Jim” czy „Jądro ciemności”.