W książce „Ewolucja i zagłada”, wolnej od naukowego żargonu, autor prezentuje wnikliwą analizę „wielkiej piątki” masowych wymierań (z końca ordowiku, dewonu, permu, triasu i kredy), nie zapominając też jednak o mniejszych i tym samym mniej znanych przykładach katastrof biosfery, jakie nawiedzały naszą planetę w ciągu ostatnich pięciuset milionów lat. Omawiając dawne i współczesne poglądy na przyczyny tych katastrof, skupia uwagę na próbach odróżnienia wymierań spowodowanych przez czynniki pozaziemskie – uderzenia ciał kosmicznych – od wymierań z przyczyn czysto „ziemskich”, takich jak aktywność wulkaniczna, zmiany poziomu morza, fluktuacje klimatyczne czy niedobór tlenu w oceanach, a także rozważa ewolucyjne znaczenie zjawiska masowych wymierań oraz wpływ człowieka na ziemską biosferę w ciągu ostatnich kilku tysięcy lat. To „niezwykle wciągające dzieło”, jak napisano w „Times Literary Supplement”.