Felix, Laura i Emile spotykają się tylko raz: w listopadzie 1924 roku na dworcu głównym w Zurychu, gdzie zaczyna się ta historia. Potem ich drogi prowadzą w różnych kierunkach, a mimo to pozostają w osobliwy sposób powiązane ze sobą.

Młody pacyfista Felix Bloch studiuje fizykę atomową u Heisenberga w Lipsku, ucieka w 1933 roku do USA i trafia do Los Alamos, gdzie ma pomagać Robertowi Oppenheimerowi przy budowie bomby atomowej.

Zbuntowana córka muzyka Laura d’Oriano próbuje swoich sił jako śpiewaczka, ale ponieważ brak jej talentu, daje się zwerbować do wywiadu.

Student akademii sztuk pięknych Emile Gilliéron podąża za Schliemannem do Troi, rysuje wazy i odrestaurowuje freski, na życzenie sporządza też reprodukcje i wkrótce stwierdza, że kopię od falsyfikatu dzieli tylko krok.

Alex Capus po mistrzowsku snuje opowieść o trojgu bohaterach mimo woli, którzy – zmuszeni do rezygnacji z marzeń i nadziei – pomimo porażek triumfują.