Pomme, dziewczyna z północnej Francji, córka kelnerki dorabiającej najstarszymi usługami świata, poznaje studenta archiwistyki.

Przyszły kustosz, pyszałkowaty chudzielec, jest tenisistą i normandzkim szlachcicem. Pomme zamieszkuje z nim w Paryżu.

W tym związku on jest dla niej wsparciem – wspiera głównie takie jej przymioty, jak skromność, upodobanie do zmywania naczyń, psią wierność i uległość. Pewnego dnia Aimery ją porzuca, bo „nie należą do tej samej sfery”, a on nie znajduje w niej już nic interesującego.

Pomme zaczyna chorować, Aimery zaś zostaje pisarzem…

„Kpina? O tak, na wszystkich poziomach […]. Drwina, żart, czarny humor, pastisz, ironia, gorycz […]. Zadajemy sobie pytanie, czy zasoby ironii tego autora nigdy się nie wyczerpią. W tej dziedzinie jest mistrzem. A także gdy chodzi o styl…”

– Francois Nourissier, „Le Point”

Najpiękniejsza opowieść o anoreksji!