Najgorszym rodzajem zazdrości jest ta najgłębiej skrywana

Opowieść o granicach miłości, za którą czai się już tylko obsesja.

Kaja przylatuje z Londynu na pogrzeb swojej ukochanej młodszej siostry Soni. To z myślą o niej podjęła pracę za granicą, chcąc zapewnić jej dobry start w dorosłe życie. W tym czasie w życiu nieśmiałej, skromnej Soni wiele się zmieniło, a Kaja żyje w przekonaniu, że jej siostrzyczka jest szczęśliwa, pod dobrą opieką męża i jego rodziny. Dlatego wiadomość o jej nagłej śmierci spada na nią jak grom z jasnego nieba. Postanawia zostać w kraju i dowiedzieć się, co tak naprawdę się stało. Pewne niezwykłe zbiegi okoliczności podsuwają jej pomysł na doskonały jej zdaniem fortel: postanawia się zbliżyć do szwagra – z którym osobiście się nigdy wcześniej nie poznała – i poznać szczegóły małżeńskiego życia siostry.

Jak daleko można się posunąć, żeby poznać prawdę o drugim człowieku? Ile można zrobić z miłości? I czy zazdrość to najsilniejsze uczucie?

Książka jest czwartą powieścią z serii Siedem grzechów głównych, poprzednie to „Zła miłość” – pycha, „Futra, perły i łzy jak piołun gorzkie” – chciwość, „Nieświęta rodzina” – rozwiązłość. Teraz kolej na zazdrość.