Marco Polo, światowej sławy myśliciel i zdeklarowany ateista, podejmuje się niezwykle trudnego zadania. Postanawia zbadać osobowość Jezusa, wykorzystując wiedzę z zakresu psychologii i socjologii. Dochodzi do wniosku, że Jezus był człowiekiem nieprzeciętnie szczęśliwym, wesołym i towarzyskim. Analizując „Kazanie na górze”, próbuje uchwycić istotę ludzkiego szczęścia tak, jak rozumiał ją Mistrz. To nie tyle stan wiecznej radości, co raczej umiejętność odnalezienia się w bólu.

Nie wszystkim podobają się tezy postawione przez Marco Polo. Ktoś próbuje go zastraszyć i uciszyć, ale osiąga zupełnie odwrotny efekt.