„Kiedy w 1980 roku ukazał się »Mickiewicz hermetyczny«, uznano to za wielkie wydarzenie. Książka była zaskoczeniem dla środowiska literaturoznawców, a szczególnie badaczy polskiego romantyzmu. […] Pierwsze wrażenie było takie: wilk pojawił się w owczarni! Albo lis w kurniku! Bo wcześniej nikt tak o Mickiewiczu nie pisał. Wiele uwagi poświęcono czystości filomackich ideałów, nieszczęśliwej miłości, patriotyzmowi Wieszcza. Ale hermetyzm? Masoneria? Wiedza tajemna? Alchemia? Te zjawiska kulturowe nie były nigdy wcześniej kontekstem dzieł największego polskiego poety”, pisze we wstępie profesor Andrzej Fabianowski. Wznowienie pracy Zdzisława Kępińskiego, cieszącej się wśród polonistów niemal kultową sławą ukazuje się w 170 rocznicę wciągnięcia Mickiewiczowskich Prelekcji paryskich na indeks ksiąg zakazanych.