Warszawa, wrzesień 1939. Irenka Górecka, młoda tancerka z kabaretu, ucieka z bombardowanej stolicy wraz ze swoim sąsiadem Witoldem Kiersnowskim i jego szoferem. Kiersnowski, naczelnik w Wydziale Sztuki Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, przewozi bardzo cenny obraz, autoportret Rembrandta, który jest własnością pewnej hrabiny, a z obawy przed Niemcami ma zostać wywieziony do Szwajcarii. Niestety, w czasie drogi Kiersnowski i szofer giną, a Irenka zostaje sama z Rembrandtem. W dodatku znajduje małego żydowskiego chłopca, który stracił matkę… Od tej chwili grozi jej podwójne niebezpieczeństwo: zarówno za ukrywanie Rembrandta, którego szukają gestapowcy, jak i chronienie żydowskiego dziecka.

„Rembrandt, wojna i dziewczyna z kabaretu” to napisana z humorem powieść, która wciąga czytelnika od pierwszej strony. Opowiedziana przez autorkę historia pokazuje, że okrucieństwa wojny można przetrwać dzięki poświęceniu i bezinteresownej pomocy przyjaciół, a także często obcych osób. Wojna jest tu tak naprawdę tłem dla pełnej ciepła komedii omyłek, a Irenkę Górecką śmiało można nazwać Frankiem Dolasem w spódnicy.