Królestwo Outremeru narodziło się we krwi, cierpieniu i pasji. Czterdzieści lat później wrogowie nadal zagrażają jego granicom, a herezja godzi w pokój.

Towarzystwo Odkupienia jest sumieniem Królestwa i zarazem jego zbrojnym ramieniem. W odległej granicznej twierdzy Roq de Rançon należącej do Odkupicieli, gdzie wśród murów rozbrzmiewa echo starożytnej magii i zapomnianych sekretów, rozpoczyna się opowieść o miłości, obowiązku i zdradzie: Marrona, młodego mężczyzny, który niedawno złożył śluby zakonne, Julianny, córki Królewskiego Cienia, zmierzającej do Elessi na spotkanie z przyszłym mężem, i Elisandy, jej tajemniczej towarzyszki podróży.

Wszyscy odegrają ważną rolę w nadchodzących wydarzeniach, ponieważ ich życie zostało nierozerwalnie splecione z losem Outremeru.

Jacek Dukaj o „Wieży Królewskiej Córy”:

„… ta kreacja jest mocna, spójna, namacalna: wypalone przez białe słońce zamki na piaszczystych pustkowiach, zimny cień kamiennych murów, pył, pot i krew…
… jest też subtelna magia światła i mroku, orientalnych iluzji, dżiny i ifryty, kraj heretyków ukryty w fatamorganie…”