„Borsunio” to po „Dżolly i s-ka” oraz „Rysicach” kolejna książeczka serii o zwierzętach napisana przez Antoninę Żabińską. Tym razem do domu państwa Żabińskich trafił mały borsuk, dostarczony w przesyłce przez posłańca. Półżywy, głodny i zapchlony zwierzak nie tylko przeżył, ale nabrał dobrych manier. Jak kot dbał o czystość, jak pies chodził na szelkach i przychodził na zawołanie. Uwielbiał pieszczoty, kąpiel i spanie w łóżku. Był tak uroczy, że zabrano go na letnisko, gdzie bawił się z sześcioletnim synem autorki i dożycą Dorą. Dla rodziny Żabińskich, jak i dla wielu innych rodzin, wakacje 1939 roku były ostatnimi chwilami beztroski. Ogród zoologiczny został zbombardowany, a zwierzęta, tak ja i ludzie stały się ofiarami i uciekinierami. W czasie okupacji na terenie Zoo państwo Żabińscy ukrywali uciekinierów z getta, pomagając im w dalszej ucieczce, za co oboje otrzymali tytuł Sprawiedliwych wśród Narodów Świata.