Nigdy dotąd nieprzekładana na język polski powieść Virginii Woolf. O męskości i wojnie, utracie i cierpieniu, pustce i nieobecności…

Historia Jakuba Flandersa, młodego mężczyzny, który zginął podczas I wojny światowej, opowiedziana przez kobiety jego życia. Podana we fragmentach jako kolaż sytuacji, gestów, rozmów i wrażeń, a przy tym bardzo liryczna i nastrojowa, dla Woolf staje się pretekstem do namysłu nad ludzką percepcją i niemożnością pełnego zrozumienia drugiego człowieka.

„Pokój Jakuba” (wyd. ang. 1922) to obok „Ziemi jałowej” T.S. Eliota i „Ulissesa” Jamesa Joyce’a jeden z kluczowych tekstów modernistycznych, a zarazem powieść, która pozwoliła Virginii Woolf odkryć swój własny język artystyczny. „Nie mam wątpliwości, że odkryłam, jak zacząć (w wieku 40 lat) mówić coś własnym głosem; i tak bardzo mnie to ciekawi, że jestem w stanie podążać dalej” – autorka zapisała w swoim dzienniku pod datą 26 lipca 1922.