Autor, wychodząc od spostrzeżenia, że całą historię naszej cywilizacji przenikają intrygi, że intryga właściwie stoi u podstaw stworzenia (pierwsze zdanie książki brzmi „Stworzenie kłamie”) – próbuje zarysować ogólną teorię podstępu. Bazuje na przykładach z historii literatury, począwszy od Adama i Ewy, przez Lutra i Machiavellego do Maxa Webera, od mitologii greckiej poprzez Homera, Dantego, Calderona, Corneille’a, Schillera, Goethego i Shakespeare’a do Patricii Higismith, Grahama Greena, Philipa Rotha i Johna Forsytha, od „Królewny Śnieżki” po Balzaka, Strindberga i Thomasa Bernharda.