— / 10
Encheiridion
Ἐγχειρίδιον
Epiktet
Leon Joachimowicz
1997
83-08-02713-X
106s. 125×200mm
papier
Gdzie kupić |
||
---|---|---|
Sprzedawca | Format | Cena |
MadBooks.pl » | (dowolny) | ? |
Selkar.pl » | (dowolny) | ? |
Kumiko.pl » | (dowolny) | ? |
Skapiec.pl » | (dowolny) | ? |
Amazon.co.uk » | (dowolny) | ? |
„Encheiridion” (dosłownie: mały przedmiot, który mieści się w dłoni; podręcznik) – dzieło filozoficzne przypisywane Epiktetowi, którego właściwym autorem jest jego uczeń Flawiusz Arrian, gdyż Epiktet, stosując rady Sokratesa zawarte między innymi w Fajdrosie nie zapisywał swoich myśli. Arrianus w młodości słuchał wykładów Epikteta w Nikopolu i na bieżąco je notował. Nie jest znany tytuł jaki nadał tym zapiskom. W starożytności „Encheiridion” funkcjonował pod kilkoma różnymi tytułami, a sam Arrianus w liście do Lucjusza naprzemiennie nazywa go „słowami” lub „pamiętnikiem”.
„Encheiridion” jest zbiorem krótszych lub rozbudowanych sentencji dotyczących przyjemności, obowiązków człowieka oraz wartości, o jakie powinien zabiegać, jak również cnót i celu w życiu. Autor wielokrotnie podkreśla różnice, jaka zachodzi pomiędzy człowiekiem prostym a filozofem. Człowiek prosty oczekuje pożytku i szkody nie od siebie (tak jak filozof), ale od rzeczy zewnętrznych, dlatego też bycie filozofem często związane jest z narażaniem się na szyderstwa przez odmienność.