Pierwszy chłopak, w którym się zadurzyłam, skończył tragicznie.

A potem zakochałam się w jego bracie.

Nie powinnam była zjawić się na tym dachu w walentynki.

Podobnie jak Kellan Marchetti, szkolne dziwadło.

Spotkaliśmy się nad przepaścią, zdecydowani zakończyć – każde swoje – życie.

O dziwo poszarpane nitki naszych dramatów splątały się i utworzyły nieprawdopodobną więź.

Zrezygnowaliśmy ze skoku i uzgodniliśmy, że będziemy się spotykać w każde walentynki, aż do końca liceum.

O tej samej porze.

Na tym samym dachu.

Dwie cierpiące dusze.

Dotrzymywaliśmy słowa przez trzy lata.

W ostatniej klasie Kellan podjął decyzję, a ja musiałam zmierzyć się z jej konsekwencjami.

Gdy już sądziłam, że nasza opowieść dobiegła końca, zaczęła się kolejna.

Podobno wszystkie historie miłosne wyglądają podobnie, tylko inaczej smakują.

Moja była trująca, niestosowna i wypisana szkarłatnymi bliznami.

Nazywam się Charlotte Richards, ale możecie mi mówić Trucizna.