Gdańsk, rok 1529. Anna Schilling więdnie w dostatnim, lecz pozbawionym miłości domu. Nikczemność i okrucieństwo jej małżonka sprawiły, że trzydziestoparoletnia kobieta nosi w sobie ciężar doświadczeń wykraczający ponad jej wiek. Bezpieczną przystanią pozostaje dla niej miedzianowłosa Johana – kobieta, która przemyka ulicami Gdańska niczym barwny ptak, a odpowiedzi na nurtujące ją pytania szuka nie w kościelnych naukach, ale w kartach tarota. Nie przeczuwa jednak, że ludzka pruderia i zabobon potrafią sączyć truciznę silniejszą niż niejedno z ziół, na których tak dobrze się zna.

Przewrót w życiu Anny następuje, gdy na swojej drodze spotyka uczonego, lekarza i duchownego: Niklasa Koppernigka. Uczucie, które wybucha między tą parą dojrzałych ludzi, jest równie intensywne, co niespodziewane, i rozpoczyna przejmującą historię walki o wierność samym sobie – i w miłości, i w nauce.

Maja Wolny odmalowuje sugestywny obraz renesansowego świata – barwnego i zmysłowego, lecz bezwzględnie karzącego każdego, kto wykracza poza sztywne ramy konwenansu. „Ciała niebieskie” to hołd dla kobiecej siły, ale i gorzka przypowieść o losie tych, które ośmielają się żyć na własnych zasadach. Miłość i poznanie są tu aktami wolności, a świat naprawdę zmieniają ci, którzy nie boją się myśleć i czuć głębiej.