I wówczas z młynem zaczynały się dziać dziwne rzeczy. Młynarz obchodził ściany młyna dookoła, zamykał mocno okna, a na drzwiach zawieszał wielką kłódkę… Czekał północy. Chmury zakrywały księżyc, nastawała zupełna ciemność. Młynarz nakładał futro z czarnych nietoperzy i puszczał młyn w ruch. Skrzydła poczynały się kręcić i kręcić, coraz prędzej i prędzej, aż wreszcie ściany, dach i w ogóle wszystko zdawało się w nim ruszać.

Piękna, baśniowa opowieść z magicznymi ilustracjami Teresy Wilbik.

W Smętowie panuje nieprzezwyciężony smutek: na mieszkańców padł dziwny czar, który odebrał im radość i okrył serca troską. Nie uległo mu tylko dwoje dzieci: Filip i Dorotka. Oni nadal potrafią się śmiać. Gdy odkryją tajemnicę starego młyna, cały świat stanie przed nimi otworem. Wyruszą wtedy w niezwykłą podróż w poszukiwaniu lekarstwa na smutek. Czy uda im się uratować Smętowo?