Istnieje skrywana legenda, która głosi, że jeszcze przed ukrzyżowaniem Jezusa Piłat rozkazał, by wykonano portret skazańca. Ten jedyny prawdziwy wizerunek Chrystusa przetrwał gdzieś przez wieki, dając nieśmiertelność tym, którzy mieli go na własność. Zakon Templariuszy przez stulecia trzymał tę informację w ścisłej tajemnicy.

Czy faktycznie Templariusze, w których posiadanie trafił, chronili go przed światem? A może właśnie chronili świat przed tym obrazem? A może woleli, by ludzie stracili go z oczu, ponieważ zamierzali wykorzystać wizerunek Chrystusa do własnych, ciemnych celów…

Jedno jest pewne, żądza posiadania tej starożytnej ryciny siała przez wieki – począwszy od średniowiecznych lochów Zakonu Templariuszy przez mury tajnych bractw aż po sejfy współczesnych banków szwajcarskich oraz gabinety elit politycznych – jedynie śmierć i cierpienie.

Jaką tajemnicę skrywa starożytny portret…?

Niektórzy uważają, że wizerunek Chrystusa, który odnaleziono w Edessie, to Całun Turyński, zabrany przez templariuszy do Francji, a obecnie przechowywany we Włoszech, w Turynie; inni snują domysły, iż tkanina z obrazem Chrystusa przesłana została do Konstantynopola, a potem do Rzymu, gdzie znana była jako Chusta Weroniki. Trzecia teoria głosi, że wizerunek ten stał się inspiracją jednej ze słynnych ikon rosyjskiej Cerkwi prawosławnej, a jeszcze inna wiąże Święte Oblicze z najstarszą znaną nam ikoną Jezusa, malowidłem z VI wieku, przechowywanym teraz w klasztorze św. Katarzyny na górze Synaj. Pomysł, że był to Bafomet, obraz, który czcili templariusze, jest całkowicie oryginalny.