Opuszczacie państwo Erę Wodnika. gdy uderzy wam do głowy, proszę opuścić siedzenie.

Miało to jakiś związek z cyklami historii. Sposobem, w jaki powstają i upadają wielkie cywilizacje. Złotymi epokami i erami ciemności. Tego typu rzeczami.

Z początku niewiele osób cokolwiek zauważyło. Zmiany. Zaczęły się dyskretnie. Na przykład przywódca opozycji parlamentarnej wyzwał premiera na ubitą ziemię, by pozałatwiać sprawy jak mężczyzna z mężczyzną – a premier się zgodził. Albo sposób, w jaki pieczona szynka zaatakowała Dave’a, kiedy stał w kolejce, by wyjść z supermarketu Budgens.

Drobiazgi, tyle że było ich coraz więcej.

Nim wszyscy się połapali, że dzieje się coś naprawdę dziwnego, było już jednak za późno.

Ziemia opuściła epokę nauki i rozsądku i po raz kolejny pomknęła w kierunku czasów mitów. Czasów legend i herosów. Romansów, czarów i cudów.

Nadszedł czas, by pogodzić się z tym, że rodzi się wielki skok i wstąpić do ogrodu nieziemskich rozkoszy.