Na kartach „Młodzieży PRL” autorka opowiada o tym, jak żyła młodzież w latach 1949–1980, o dojrzewaniu, pracy i zabawie w PRL-u. Książka pod wieloma względami burzy stereotypowy obraz lat komunizmu budowany przez media zwłaszcza w ostatnich latach.

Książka jest napisana prostym i jasnym językiem, może być traktowana jako popularny podręcznik najnowszej historii Polski, widzianej zarówno od strony najważniejszych faktów, jak i obyczajów. O wyjątkowym charakterze „Młodzieży PRL” stanowi podwójna perspektywa autorki, która z jednej strony jest uczestnikiem tych lat powojennej historii, a z drugiej mówi o nich jako socjolog.