Wydana w 2006 roku „Gomorra” przyniosła autorowi, 27-letniemu Robertowi Saviano wielki sukces literacki, ale naraziła jego życie na tak poważne niebezpieczeństwo, że władze przydzieliły mu ochronę, a pisarz na jakiś czas musiał opuścić Neapol.

W swojej niezwykłej, wielogatunkowej pracy Saviano opisuje nowe mechanizmy działania kamorry neapolitańskiej, która w ostatnich latach niepostrzeżenie oplotła swymi mackami praktycznie cały świat. Ukazuje wielkie imperia finansowe, które powstały na międzynarodowym handlu bronią i narkotykami, na agresywnej, nielegalnej konkurencji, na szantażach, wymuszeniach, korupcji i morderstwach. Opisując świat mafii, wojny między klanami, vendetty, killerów i dealerów, Saviano dowodzi, że neapolitańska kamorra pod względem liczebności, siły ekonomicznej i bezwzględności jest znacznie silniejsza i potężniejsza niż sławna mafia sycylijska i inne zorganizowane grupy przestępcze południowych Włoch.

„Gomorra” odniosła wielki sukces w wielu krajach Europy; w listopadzie 2007 roku znalazła się na liście 100 najlepszych książek non fiction ogłaszanej każdego roku przez New York Times. Recenzent tego dziennika określił jej autora jako „Salmana Rushdiego w walce przeciw przestępczości zorganizowanej”.

Film nakręcony na podstawie książki, pod tym samym tytułem, w reżyserii Matteo Garrone, otrzymał Grand Prix na festiwalu w Cannes, został też wybrany na włoskiego kandydata do nominacji na Oskara w kategorii filmów zagranicznych.