W swej przełomowej książce Paul Scheffer przenosi dyskusję o imigrantach z poziomu walki w okopach na płaszczyznę ogólną. Pokazuje, że nie jest to problem lokalny ani odosobniony. Odwołuje się do historii Stanów Zjednoczonych, by wskazać, że nawet w kraju, który najlepiej na świecie radzi sobie z asymilacją, ogromny napływ ludności doprowadzał do niepokojów społecznych i problemów socjalnych. Opisuje sposoby, w jakie inne kraje i poszczególne miasta radzą z głębokim, często niebezpiecznymi społecznymi skutkami imigracji. Brak debaty publicznej nie może być rozwiązaniem, przekonuje, podobnie jak bierne i bezrefleksyjne narzekanie na przybyszów. Przedstawiona przez niego socjologiczno-historyczna analiza przekracza granice geograficzne i metodologiczne, czerpiąc z psychologii społecznej, socjologii miasta, stosunków międzynarodowych, historii i antropologii kulturowej. Druga ojczyzna stanowi krok w kierunku nowego społecznego porozumienia, w kierunku równowagi między otwartością a wykluczeniem.