Życie Pabla Picassa było inspiracją dla licznych publikacji i do dziś wywołuje skrajnie różne opinie. Uważano go za geniusza, ale i mordercę malarstwa. Uwielbiano, a jednocześnie oskarżano o sadyzm, skąpstwo i egoizm. Zabrakło głosów wyważonych i obiektywnych. Książka Henry’ego Gidela prezentuje fascynujący portret człowieka pełnego sprzeczności: wybitnego, ale niewolnego od słabości, wielkodusznego, a zarazem zdolnego do okrucieństwa, rewolucjonistę o konserwatywnych upodobaniach, człowieka na pozór pewnego siebie, a w głębi duszy nieśmiałego i niezdecydowanego. Autor poświęcił wiele uwagi zaniedbywanemu dotychczas młodzieńczemu okresowi w karierze Picassa, a także kobietom jego życia, między innymi Geneviève Laporte, która kreśli całkiem nowy obraz artysty. Powstała biografia wyjątkowa, rzetelna i znakomicie napisana.