W maju 2001 roku grupa francuskich dziennikarzy zwiedzała wioskę Zhang Jia Shu w jednym z najbiedniejszych rejonów Chin. Miejscowa kobieta, muzułmanka, wręczyła jednej z dziennikarek list swojej 14-letniej córki Ma Yan i trzy małe zeszyciki. List był krzykiem o pomoc: dziewczynka właśnie się dowiedziała, że rodziny nie stać na jej naukę w szkole (mieli ją kontynuować tylko bracia). Trzy zeszyciki zawierały osobisty dziennik Ma Yan, opis jej trudnego dzieciństwa – niepokojów, trosk, codziennych trudności, nieustannej walki z biedą (nawet zakup ołówka był dla rodziny luksusem). Historia Ma Yan, opublikowana we francuskim dzienniku „Libération” przez Pierre’a Haskiego, wywołała piękny odruch solidarności – powołana została fundacja, która umożliwiła dziewczynce i 30 innym chińskim dzieciom kontynuowanie nauki.