„We Włoszech wszyscy są mężczyznami”. Powieść graficzna o internowaniu homoseksualistów w czasach faszyzmu w roku 2009 zdobył we Włoszech tytuł Najlepszego Komiksu Roku podczas Napoli Comicon.

Oparty na prawdziwych wydarzeniach komiks opowiada o wygnaniu gejów z faszystowskich Włoch, a w szczególności skupiający się na grupie mężczyzn osadzonych na wyspie San Domino w archipelagu Tremiti, w ostatnich latach zesłania (1939 / 40). We Włoszech dzieło to uznawane jest za jeden z najważniejszych przykładów włoskiego komiksu dotyczącego tematyki historycznej.

Prawa rasowe w faszystowskich Włoszech nie wspominały o środkach zapobiegawczych wobec homoseksualistów: nie ma potrzeby, powiedział Mussolini, bo we Włoszech wszyscy jesteśmy mężczyznami. Silnymi i męskimi.

Rzeczywistość była zupełnie inna. Między 1938 a 1943 rokiem wielu homoseksualistów było internowanych na wyspach. Prawie trzystu „zniewieściałych”, „ciot”, „pedałów” wyrwano z życia, które prowadzili i uznano za wrogów Ojczyzny. Pięćdziesiąt lat później dokumentalista Rocco wybiera się śladami jednego z internowanych, Antonia, żeby pokazać zapomniane wydarzenia, musi jednak stawić czoła cierpieniu, jakie wywołują wspomnienia.

„We Włoszech wszyscy są mężczyznami” opowiada o faszyzmie, hipokryzji, przyjaźni, zapomnianych skandalach, ale przede wszystkim o dwóch mężczyznach różniących się wiekiem i temperamentem, których spotkanie może pozwoli na pokonanie duchów przeszłości.