„Zaczynam się trochę denerwować przed świętami” – mówi sześcioletni Calvin do swojego przyjaciela – tygrysa Hobbesa, podczas ich kolejnego szaleńczego zjazdu na sankach. – „Martwisz się, czy byłeś grzeczny?” – dopytuje Hobbes. – „Oto jest pytanie. Wszystko jest względne” – tłumaczy poważnie Calvin, kiedy w dzikim pędzie mijają o włos kolejne pnie rosnących na stoku drzew. – „Bo jaka jest definicja Mikołaja? Jak grzeczny musisz być, żeby zostać zakwalifikowany jako grzeczny? Nikogo nie zabiłem. Widzisz, to już coś znaczy, prawda? Nie popełniłem żadnej zbrodni. Nie rozpocząłem żadnej wojny. Nie praktykuję kanibalizmu. To chyba całkiem grzecznie, prawda? Jak sądzisz – powinienem dostać mnóstwo prezentów?” – podsumowuje Calvin. I zabiera czytelnika po raz kolejny w podróż po świecie dorosłych, oglądanym oczami sześciolatka. Albumy o przygodach Calvina i Hobbesa tworzą historie, które w formie komiksowych pasków ukazywały się wcześniej w ponad dwóch tysiącach gazet na całym świecie. Same książeczki z ich przygodami znalazły ponad 30 milionów odbiorców i wiernych czytelników. Kiedy Bill Watterson zaczynał rysować przygody Calvina i jego pluszowego przyjaciela Hobbesa, który ożywa, kiedy nikt nie patrzy, nie spodziewał się zapewne takiego sukcesu. Jednak presja rynku nie zmieniła jego podejścia do komiksu. Od początku traktował krótkie opowieści o zwariowanych przygodach bohaterów jako formę komiksowej sztuki. Dzięki temu perypetie Calvina – choćby jego niechęć do uczenia się matematyki czy ciągłe spory z Zuzią, która przecież „jest dziewczyną” – nie tylko bawią najmłodszych, ale także bez trudu rozśmieszają ich rodziców, poznających przemyślenia chłopca dotyczące życia, dorosłości, roli mediów czy wolności sztuki. Razem z Calvinem i jego tygrysim przyjacielem w siódmym albumie przygód zarazimy się ospą, będziemy walczyć z rowerem-zabójcą, rozwiążemy kolejną tajemnicę kosmosu czy powołamy do życia stado śmiertelnie niebezpiecznych śnieżnych mutantów.