Gdy Franz Kafka zmarł, jego przyjaciel Max Brod odmówił wypełnienia ostatniej woli pisarza i nie spalił jego manuskryptów. Zamiast tego, w 1939 roku, w ostatnim momencie, uciekł z nimi do Palestyny i poświęcił resztę życia kanonizowaniu Kafki na najbardziej proroczego kronikarza XX wieku. Zdradzając przyjaciela Brod dwukrotnie uratował spuściznę Kafki – najpierw od zniszczenia, a potem od zapomnienia.

Ostatecznie zdrada ta doprowadziła do bitwy prawnej o dziedzictwo Kafki pomiędzy Niemcami (gdzie zginęła siostra Franza, a on sam poniósłby podobny los, gdyby tam pozostał), a Izraelem.

„Ostatni proces Kafki” to genialny portret dwóch przyjaciół – intelektualistów. To także brawurowy opis ucieczki Broda przed Nazistami, barwny obraz relacji między wygnańcami z Europy w budzącym się do życia Tel Awiwie oraz pasjonująca relacja z kontrowersyjnego i gorąco komentowanego procesu między dwoma krajami, które mają obsesję na punkcie traum z przeszłości.

Benjamin Balint stawia pytanie o to, kto jest właścicielem literackiej spuścizny: kraj pochodzenia i języka twórcy, czy kraj, w którym bije kulturowe i religijne źródło jego twórczości.

I który naród może sobie rościć do niej prawo.