Ósmego prairiala 1794 roku, w dniu święta Istoty Najwyższej, rewolucyjny dygnitarz Bertrand-Quinquet uroczyście powitał w Compiègne obywateli Lecoubrautin i Philippot, przybyłych z Paryża przedstawicieli Komitetu Bezpieczeństwa Publicznego i Konwentu Narodowego.

Następnego dnia w mieście znaleziono ciało Céleste Vazille, miejscowej akuszerki, która – jak szeptano – właśnie miała złożyć donos na jednego z wysoko postawionych oficjeli. Obok odciętej z chirurgiczną precyzją głowy ofiary morderca pozostawił miniaturkę gilotyny. Taki był początek serii makabrycznych wydarzeń.

Miejscowy medyk, Louis Lajoy i jego żona Clémence z pomocą córki, dzielnej Annette, marzącej nieustannie o karierze aktorki teatralnej, zdemaskują okrutnego zbrodniarza siejącego postrach wśród mieszkańców Compiègne.

Ciekawość i sentyment Collette Lovinger-Richard dla jej rodzinnego miasta umożliwiły nakreślenie wiarygodnej historii losów rodziny Lajoy, familii lekarzy, w której zawód przechodził z ojca na syna począwszy od XIII-go wieku. Ich dzieje oraz barwny obrazu Compiègne w czasach rewolucyjnego terroru stanowią znakomite tło dla kryminalnej intrygi.