Krótkie, znakomicie skonstruowane opowiadania wybitnego izraelskiego pisarza młodego pokolenia czerpią z języka potocznego, odwołują się do poetyki wideoklipu. Tylko pozornie zakorzenione są w banalnej codzienności – kryją w sobie niepokojącą, surrealistyczną i groteskową wizję świata. Ironia, brutalność, dystans, obrazoburcze i przewrotne traktowanie trudnych tematów, bezlitosny humor – stają się także zaskakującym sposobem mówienia o uczuciach. Każdy z tych świetnych tekstów jest jak zaproszenie do gry z własną wrażliwością – ryzykownej, ale pociągającej.