Uhonorowany Specjalną Złotą Palmą esej 88-letniego reżysera: błyskotliwe, radykalne formalnie, prowokacyjne intelektualnie spojrzenie na filmowe medium. Każdy z rozdziałów (poświęconych m.in. podróżom, wojnom czy prawu) to fragment historii i dopiero gdy zbierzemy je razem, dostrzeżemy pełny obraz. Złożony z cytatów z klasycznych dzieł, newsów czy filmików ISIS z YouTube’a, erudycyjny „Le livre d’image” mówi o terrorze obrazów nie tyle wyjaśniających nam świat, ile kształtujących go zgodnie z politycznym zamówieniem. Podążając w stronę Bliskiego Wschodu, Jean-Luc Godard przygląda się kwestiom reprezentacji i jej braku, przekleństwu wizerunku narzuconego przez Zachód, podporządkowującemu spojrzeniu. Tasując na ekranie obrazy i manipulując dźwiękiem, twórca „Do utraty tchu” pyta o rolę, jaką odgrywa kino w historii XX i XXI wieku: kronikarza przemocy, wirusa roznoszącego groźne ideologie, strażnika istniejącego porządku, a może biernego obserwatora?