Warszawa lat trzydziestych. Henryk Kwinto, doświadczony kasiarz, wychodzi z więzienia po odsiedzeniu sześcioletniego wyroku. Przy bramie oczekuje go dwóch podejrzanych osobników, ale udaje mu się im uciec. W domu zastaje kochanka żony, wobec czego opróżnia tylko skrytkę z pieniędzy i przenosi się do hotelu. Śledząca go dwójka – Moks i Nuta, przestępcze żółtodzioby mające na swym koncie zuchwały napad na jubilera – siłą wywożą go do lasu i oferują współpracę – Kwinto jednak odmawia.

W dobrze prosperującym banku Kramera naiwni klienci padają ofiarą pospolitych oszustw i wyłudzeń. Jego właściciel odwiedza Henryka w hotelu i wręcza mu paczkę z kilkudziesięcioma tysiącami złotych, które mają być rekompensatą za sześcioletnie więzienie Kwinty. Kramer podpuścił niegdyś kumpla na skok i… zawiadomił policję. W ten sposób udało mu się zatrzeć ślady swoich oszustw, a policja po raz pierwszy (i jedyny) miała dowody przeciwko kasiarzowi.