Centralną postacią powieści jest Richard Morgan, syn karczmarza z Brystolu, oddany mąż i kochający ojciec, trzeźwy i uczciwie pracujący rzemieślnik. Na skutek machinacji losu i zawiłości osiemnastowiecznego systemu angielskiego sądownictwa, zostaje zaciągnięty jako skazaniec do słynnej „Pierwszej Floty”, która wyruszyła w maju 1787 roku, zabierając na pokładzie pięćset osiemdziesięciu dwóch mężczyzn i sto dziewięćdziesiąt trzy kobiety skazanych za różnego rodzaju przestępstwa na wywiezienie w ramach eksperymentu karnego na kontynent, który kapitan Cook odkrył zaledwie parę lat wcześniej.

Określenie „epicka” bywa częstokroć nadużywane, lecz w tym wypadku trudno znaleźć odpowiedniejsze słowo będące w stanie oddać trudy jednej z najcięższych i najważniejszych wypraw w historii ludzkości, czy też dla określenia niezwykłej odwagi skazańców, których cierpienia w momencie wylądowania na australijskiej ziemi w Zatoce Botany 19 stycznia 1788 nie tylko się nie skończyły, ale wręcz dopiero rozpoczęły.

Pośród tych więźniów, Richard Morgan wyróżniał się nie tylko siłą i determinacją, ale również inteligencją, poczuciem sprawiedliwości, zdrowym rozsądkiem i skwapliwością niesienia pomocy innym. Do cech tych należałoby dodać jeszcze specyficzną, wrodzoną godność własną, która nawet w najpotworniejszych warunkach wskazywała na życie napiętnowane tragediami, które z pewnością załamałyby większość innych ludzi.