Oliver Sacks urodził się w Londynie, kształcił się w Londynie, Oksfordzie i Kalifornii. Jest psychologiem i profesorem neurobiologii w Albert Einstein College of Medicine i autorem wielu książek. Zawsze był zafascynowany wyspami, ich odosobnieniem, niezwykłością, a przede wszystkim unikatowymi formami życia, dla których stanowią schronienie. Sacks osiedla się na wyspie zamieszkanej przez odizolowaną społeczność wyspiarzy, którzy urodzili się zupełnymi daltonistami. W swojej jednopokojowej klinice wysłuchuje ich opisów świata bez kolorów, bogatego w kształty, światła i cienie. Opisuje także swój pobyt na Guamie, gdzie bada paraliż, będący tam od stu lat przedmiotem licznych dociekań. Sacks zafascynowany jest botaniką, a szczególnie pierwotnymi cykadami, które istniały już w paleozoiku – to daje początek osobistym refleksjom nad znaczeniem wysp, rozprzestrzenianiem się gatunków, genezą chorób i nad naturą głęboko geologicznego czasu. Dzieli się własną wizją zawiłości istnienia człowieka.