„Dobre miejsce do umierania” jest zapisem reporterskich wypraw Wojciecha Jagielskiego na Kaukaz i Zakaukazie w czasach, gdy na ruinach radzieckiego imperium powstawały tam nowe, niepodległe państwa, budził się nacjonalizm i odżywały odwieczne konflikty. Narody zamieszkujące te ziemie – Czeczeni, Ormianie, Gruzini, Azerowie i dziesiątki innych – na początku ubiegłej dekady kolejny raz chwyciły za broń, by mścić się na sąsiadach za winy pradziadów i bronić niedawno odzyskanej wolności przed otaczającymi je mocarstwami – Rosją, Iranem i Turcją.

W tej skomplikowanej mozaice narodów i kultur, wśród niezliczonych linii frontu Jagielski poszukuje źródeł wzajemnych pretensji oraz tego, co dzieli i co łączy zwaśnionych sąsiadów. Wplata w swą relację historie kontrowersyjnych przywódców – choćby Zwiada Gamsachurdii czy Eduarda Szewardnadze - oraz zwykłych ludzi, spotkanych przypadkiem na szlaku swych podróży, składające się na opowieść fascynującą i tragiczną zarazem.