Guillemette Andreu ukazuje w swej książce Egipt w czasach Starego i Średniego Państwa (od ok. 2650 do ok. 1750 r. p.n.e.), uważanych przez potomnych za złoty okres egipskiej cywilizacji oraz niedościgły wzorzec społeczno-polityczny, artystyczny i moralny. Autorka szczegółowo – wykorzystując najnowsze odkrycia archeologiczne i badania egiptologów – omawia nie tylko budowę królewskich piramid, organizację administracji państwowej, życie chłopów i rzemieślników. Barwnie opisuje system nauki w szkołach dla pisarzy, rozrywki, gry i zabawy, polowania i łowienie ryb, a także dzieła literackie i koncepcje religijne. Często przytaczane teksty z epoki pozwalają przyjrzeć się żywym ludziom, pełnym nadziei, aspiracji i ideałów.