Tragiczne dzieje Anny Frank są powszechnie znane. Książka, choć oczywiście je opowiada, skupia się jednak na jej „Dzienniku” – jednym z najgłośniejszych i najbardziej porażających świadectw ofiar hitleryzmu. W jaki sposób ustalono po wojnie autentyczność dziennika Anny? Czy to możliwe, by zapiski trzynastolatki powstawały jako zamierzone dzieło sztuki, a ona sama była wybitną pisarka? Co z tekstu usunął ojciec Anny, by chronić prywatność rodziny? Z jakimi kłopotami mierzyli się artyści, adaptujący dzieło na potrzeby teatru i filmu? Pasjonujące.