„Smak popiołów” to subiektywna, liryczna opowieść o następstwach upadku komunizmu w Europie Wschodniej. Częściowo biografia pokolenia, częściowo historia polityczno-kulturalna. Opierając się na źródłach historycznych i rozmowach, podróżując śladami swoich bohaterów między Warszawą, Pragą, Bratysławą, Moskwą i Bukaresztem a Nowym Jorkiem i Jerozolimą, autorka gromadzi tropy, które stopniowo zaczynają tworzyć złożony i niejednoznaczny obraz. Aby zrozumieć wpływ komunizmu na teraźniejszość, cofa się do roku 1968, do czasów stalinowskich, do drugiej wojny światowej, a nawet dalej. Rozmawia ze zmuszonymi do wyjazdu po 1968, z dziećmi i wnukami stalinowców, z ocalałymi z Holokaustu.