Przez wielu czytelników „Dzień drogi do Meorii” uznawany jest za największe osiągnięcie literackie Oramusa. Opis Europy-7 zmagającej się z okupacją Ludu Hoam jako żywo przywodzi na myśl Polskę końca dekady stanu wojennego. Powieść, ukończona w roku 1988, a wydana w 1990, antycypuje upadek komunizmu i kłopoty wyzwolonych z niespodziewanie uzyskaną wolnością. Imponuje wynalazczość scenograficzna autora: potwonki, suwereni, lisy pustyni, czciciele żywności i latające sracze na długo zapadają w pamięć po lekturze. Tytułowa Meoria nawiązuje ironicznie do nazwy wzorcowego miasta komunistycznego z „Obłoku Magellana” Stanisława Lema.