Drugi tom felietonów zebranych Stefana Kisielewskiego zbiera jego teksty drukowane w latach 1945–1971 w „Tygodniku Powszechnym” wraz z tymi zatrzymanymi przez cenzurę. Wybór ten, którego dokonał sam Kisiel, ukazał się w Paryżu w roku 1972 pod tytułem „100 razy głową w ściany” i zawiera felietony według samego autora – najważniejsze i najlepsze.

Kisiel to był ktoś. W przeciwieństwie do naszych, pożal się Boże, intelektuałów, nie międlił w kółko różnych banałów, wyświechtanych frazesów, ale lubił rozpatrywać rzeczy z nowego, często zaskakującego punktu widzenia. Wyszedł z dobrej szkoły filozoficznej zbliżonej do neopozytywizmu i nie miał w głowie chachmętu.
— Janusz Szpotański